22 Aralık 2015 Salı

TÜRK FUTBOLUNUN TÜMÖRÜ: MAGANDILIĞI MARİFET SAYMAK


Evet, tamam doğru lise yıllarımda yüze tüküren Filipescu'yu da zaman zaman hırçınlığın tadını kaçırıp boğaza sarılan Hagi'yi de hem hormonların hem de empoze edilen fanatizmin etkisiyle çocukça savundum. Ama bunlar lise yıllarıydı, yaş 15-16 idi.
 
Ülkede futbola bakış tıpkı bu yaşlarını yaşayan bir çocuğunkine eş olunca çıkan gür ses olgunluğunu yaşayan bir adamınki gibi yıkıcı, incitici bir o kadar da irrite edici oluyor.
 
Burada defalarca yazdım sanırım. Melo ve benzeri futbolcuların dışlanması bir sezonun sonunda gönderilmesi gerektiğini. Kulüpler ve yöneticiler pragmatizmin doruğundalar amenna. Yahu taraftarın büyük bölümü hâlâ liseli mi ?
 
Başkan yanıldık, kandırıldık gibi açıklamalar yapıyor. Ah ben Melo'yu göndermeyecektim falana getiriyor. Be adam takım arkadaşını odaya kilitleyip hastanelik eden, her yaz kampı öncesi nazlanıp diğerleri ter dökerken yatış yapan adam, kulübün imajını saha içindeki magandalıklarıyla ayaklar altına alan adam ilk sezonunun sonunda zaten gönderilmemeli miydi ? Buradan kendisine ılımla bakan tüm yönetici ve teknik adamlara selamlarımı gönderiyorum. (Aysal, Terim vb.)
 
Hal böyleyken Melo'yu göndermesi üzerinden Hamzaoğlu'na hâlâ laf çakmak lise yıllarını yaşayan ben zavallıya layık olurdu. Şükür ki futbolun farklı noktalarından zevk alabilmeye başladım, yazık ki kendi ülkemin futbolundan ve onu oluşturan tüm unsurlarından tiksinir hale geldim.
 
Türk futbol dünyasının bu yüz kızartıcı  örneği elbette salt Melo değil.  Özellikle 90'ların ardından -ki eminim öncesinde saha içinde camialara yakışmayan futbolcular tek tük de olsa vardı- ülke tribünlerinde şiddete ve arma yalakalığına prim verme sendromu arttı. Baba Hakkıların, Metin Oktayların, Lefterlerin beyefendi kimliklerinin yerini popüler kültür ürünü -aslında çoğumuz gibi- değerleri pek de önemsemeyen bireycikler aldı. Bu sosyolojik gerçeği kabullensem de futbol camialarını yöneten sözde büyüklerin ikircikli kararlarını, 100 yıllık kulüplerin kurucu felsefelerini hiçe sayan hareketleri tolere eden yöneticilerini kanım almıyor. İşin kötü tarafı magandalığın sahadan kulüp yönetim binalarının odalarına siyaret ettiği gerçeğini görmek oluyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder