PFDK'nın kararları görünen o ki yalnızca diğer kulüp taraftarlarını değil davanın odağında bulunan Fenerbahçelileri dahi mutlu etmedi. Diyeceksiniz "Fener taraftarı neden mutlu olmadı?" Böylesine bir komedide kollanılıyormuş psikolojisini yaşamak çok keyifli olmasa gerek.
TFF'nin saçmalayacağı Etik Kurulu raporlarının sunulması ve başkan Demirören'in basın toplantısında belliydi aslında. Çelişki üzerine çelişki... Dersine iyi çalışmamış ve anlatırken zorlanan ama suçunu sınıfa atan öğretmen edası sezinleniyordu başkanın tavırlarında. Ve gelinen durum: sıfır itimat, sıfır saygı...
PFDK, çelişkili kararlar verdi. Öyle böyle çelişki de taşımıyor malumunuz. Hani iler tutar yanı yok denir ya öylesine. "Yok canım aslında şurasını siz yanlış anlıyorsunuz, aslında buz gibi gerçekler var şuracıkta" diye savunanı da yok bu kararların. Bu işten ağzı yanan Fenerli pek çok dostum da böyle düşünüyor belirtmeliyim. Futbolculara ve yöneticilere verilen abuk cezaların kulüpleri nasıl "bağlamadığı" tartışılıyor. Bir futbolcuya ceza verirken oynadığı kulübe ya da o futbolcuyu azmettirene verilmeyen cezalar konuşuluyor. Velhasılı çocuk kandırırcasına verilen eyyamcılık kokan kararlar mide bulandırıyor.
"Cefakar taraftarın bir suçu yok"
Bu durumlardan en büyük zararı Fenerbahçe görmüştür. Açıkçası küme düşürülme kararı alınsaydı bile bu denli büyük zarar görmezdi bu koca camia. Cefakar taraftarı bunca üzülmezdi eminim. En fazla tarihlerinde küme düşürüldü ibaresi bulunacaktı Fenerbahçe'nin. Şimdi bu kararlar, camianın kendisi de istememesine rağmen yapılanların eyyamla aklandığı duygusunu uyandıracak ve tarihin tozlu raflarında zın zın parlayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder