21 Mayıs 2019 Salı

GERİLİMDEN BESLENMEK

Hafta sonu itibarıyla Türkiye Süper (!) Ligi'nde şampiyonluk yarışı nihayete erdi. Galatasaray, sahasında son düzlüğe beraber girdiği Başakşehir FK'yı yenerek şampiyonluk ipini göğüsledi. Başakşehir'in golü sonrasında ve ikinci yarıda bir ikili mücadele ertesinde yaşanan gerginlik Türk futbolunun resmi gibiydi.

İşin kötü tarafı son yıllarda bu resmi tuvale yansıtanlar arasında Terim ve ekibinin yer alması. 
Aslında bu yeni bir durum değil. Yıllar yıllar evvel İsviçre ile oynanan milli maçta kestiğimiz racon, yaşı el verenlerin malumudur. Terim ve yancılarının icra ettiği sanat eserlerini saymakla bitmiyor. Bir Galatasaray sevdalısı olarak bu durum beni ve tahmin ediyorum benim gibileri üzüyordur.  ,

Bazı arkadaşlarım "ama" ile başlayan  bahane cümleleri kuruyorlar. Diğerlerinde yaşananları görüp görmediğimi sorguluyorlar. Etik dışı onlarca hareketi, hakem hatalarını, hakem hataları sonrasında camia sözcülerinin fütursuzca yaptıkları açıklamaları örnek olarak önüme sürüyorlar. 

Ne derlerse desinler. Ben öncelikle çuvaldızı kendime batırmalıyım. Renklerine gönül verdiğim takımda beni temsil etmediğini düşündüğüm durumları, tavırları, kişileri işaret etmeli görevimi yerine getirmeliyim. Yoksa başta da belirttiğim gibi yaşananlar ülke futbolunun resmi, sadece Galatasaray'ın değil.

Uzun süredir Galatasaray'ın saha içi dinamikleri, iyi yaptıkları; takviye isteyen bölgeleri, gençleri vb. gibi konularda yazmadığımı fark ettim. Bunun sebebi yazının başından beri anlatmaya çalıştığım gergin ortam ve bu ortamdan beslenme üzerine kurulan strateji. Hiç unutmuyorum Terim'in 3.dönem maçlarından birinde Orduspor'u maçı gererek geçmişti. Sneijder'in devreye girdiği maç, anımsayanlar olacaktır. Hakem kararları sonrası Terim topu yere sertçe vuruyori o vuruş Galatasaraylı topçuların başına gelmişçesine bir etki yaratıyordu. Tabii hakemin de...

 Geçen günkü maçta da Başakşehirli Emre'nin topu tribünlere vurarak sevinç gösterisi yapması Terim'in ekmeğine yağ sürdü. Şaş ve diğerleri de ekibe katılınca saha kenarında hır gür çıktı. Adrenalin Galatasaray'a yaradı ve tempolu futbol sonuç getirdi. Peki bu yöntem içime siniyor mu ? Hayır! Böylesine bir baskı yöntemi 3. dünya ülkelerinde olabilir. Zamanında Şaş'ın kafasında yumurta patlatan Kadıköy baskısını, sahaya atlayanları gördüğümüz İnönü'yü bunlardan bağımsız düşünmüyorum. Her şey bir tarafa gönül verdiğim takımda bu yöntemlerle puan kazanılmasını içim götürmüyor.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder