Futbol kalitesi ve uluslararası arenadaki parlak(!) durum ortadayken ligimizin son haftalarında klasik hastalığımızla yeniden sınanıyoruz. Şike, teşvik, en hafif tabirle hakemlerin tesir altına alınması söylemleri ortamı gerdi de gerdi. Söylem kendiliğinden ortaya çıkmadı tabii ki. Son iki haftada Galatasaray lehine verilen kararlar rakip camialarda infial yarattı. Böylesine hatalar karşısında utanç duyan Galatasaraylıları bir kenara koyarsak "biz tek siz hepiniz" gibi kutuplaştırıcı bir ortam yaratıldı. Galatasaray tarafı ilk yarıdaki "17 kulüp bildirisini" kendine siper ederken Ankaragücü gibi bazı camiaların kısık da olsa destek sesini işitti. Dünkü kupa finalini bu ortamdan bağımsız düşünülemeyeceği gün gibi ortada.
Dünkü maç özelinde değerlendirme yaptığınızda Akhisarlı fu atbolcuların buz gibi ortada duran pozisyonlara dahi afaki tepkiler vermelerini doğal karşılıyorsunuz. Peki neler oluyor ? Odağa belediyenin eski takımı Başakşehir girmişken, okların Galatasaray'a dönüşü nasıl açıklanabilir ?
Galatasaray futbol takımı sportif yöneticisinden, idari yöneticisine; zaman zaman kadrosuna kattığı takım etiğine aykırı futbolcularına kadar 2000'lerin başında Aziz Yıldırım'ın Fenerbahçe'si kadar itici hale gelmiştir. Başkanın fütursuz söylemleri, Albayrak'ın Galatasaray değerleriyle bağdaşmayan ikircikliği, hoca ekibinin bıçkın, ali kıran baş kesen, bize yapılırken iyiydi ama tavrı...
Öte tarafta mikrofonu kime uzatsanız bir veryansındır başlıyor.
Bana sorarsanız ülke futbolunun etik anlayışında değişen hiçbir şey yok. Belki 90'ların teşvik primleri, futbolcu kaçırmaları, mafyatik işleri gündem belirlemiyor ancak saman altından kim bilir ne sular yürütülüyor. Bu saman hırsızları bir an önce tespit edilmeli.
İşin kötü tarafı VAR kayıtlarının dökümü olduğu iddia edilen belgelerle sarı kırmızılı renklere gönül verenler daha da töhmet altında bırakılıyor. Bu durum benim gibi sporseverlerin canını sıkıyor elbette. Zaten yerlerde gezen futbol kalitesinin üzerine bu şaibeler dekoder yaktırır, üyelik sonlandırır. Passolig garabetiyle stadyumların kenarından geçemediğimizi hiç saymıyorum. Ee öyleyse ülke futbolu nereye gidiyor ?
Geçtiğimiz hafta sonu bir puan farkla şampiyonluğunu ilan eden Man City'nin Liverpool ile mücadelesini nefes nefese izledik. 25 sezondur şampiyonluğa hasret kırmızıların buncacık farkla şampiyonluğu kaçırdığını düşününce nerede bunun patırtısı gürültüsü, nasıl yani kimse itiraz etmiyor mu diye düşünüyor insan. PL, La Liga ve hatta Serie A'daki mücadelenin, tribün keyfinin yarısı ülkemizde olsa keşke. Maçtaki gerginlik son düdükle forma değiştirene kadar sürse. Çok şey bekliyorum değil mi ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder